ဘဝမွာ ေလးငါးေၿခာက္ခု မလိုဘူး...
ႏွစ္ခုပဲ ခ်စ္သူစစ္စစ္နဲ႔ ရန္သူစစ္စစ္...
ဒီႏွစ္ခုပဲ (ေမာင္ေခ်ာႏြယ္)
ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ခုလံုးကို လူတစ္ေယာက္စီက ရခဲ့ဘူးၿပီ...
စက္တင္ဘာ ၈ရက္ေန႔ ေရာက္ေတာ့မယ္ ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔ မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔တိုင္းမွာ ခ်စ္သူဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္မွ မရိွခဲ့ဘူး ဒီႏွစ္လည္း မရိွခဲ့ႏိုင္ဘူး ေနာင္လည္း ရိွခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး...
ဘဝမွာ မွတ္မွတ္ရရ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ရိွခဲ့ဘူးတယ္ တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေရွာက္တယ္ ဒဏ္ရာရမွာစိုးရိမ္လို႔ တားၿမစ္တယ္ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ခဲ့ဘူး အၿဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္ကို...
ဘဝမွာ ခ်စ္သူစစ္စစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ရိွခဲ့ဘူးတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်နင္းခဲ့တယ္ လူဆိုတာကို ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီး နားလည္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တယ္ ကၽြန္ေတာ္လက္ခံလိုက္တယ္ လူဆိုတာကို အလြယ္တကူယံုၾကည္မိခဲ့လို႔ ရိုက္ခ်ိဳးခံရတာကို....
တခ်ိန္က အမ်ားၾကီး ယံုၾကည္ခဲ့တယ္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္ အကုန္လံုး ပ်က္သုန္းသြားတယ္ အခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာ မဲ့ေနတယ္ ဘယ္အရာမဆို ဦးတည္ခ်က္မရိွရင္ ေသြဖယ္ရမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေရာင္ေၿပာင္းေနၿပီ...
တခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ၿဖဴစင္ခဲ့တယ္ အခုခ်ိန္မွာ အေရာင္စြန္းေနၿပီ တခါတခါ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္တဲ့ ဘဝမွာ ရွင္သန္ခ်င္စိတ္ မရိွေလာက့္ေအာင္ ၿဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္ လူဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ခဲ့တာ အမွားလား??? လူဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ေမ့ထားသင့္ၿပီ...
တခ်ိဳ႕က ဘဝအတြက့္ရွင္သန္တယ္...
တခ်ိဳ႕က ရွင္သန္ဖို႔ဘဝလိုတယ္...
ကၽြန္ေတာ္က ရွင္သန္စရာမရိွတဲ့ဘဝ...
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အသက္ရွင္ဖို႔ ထမင္းစားတယ္ နဲနဲၾကီးလာေတာ့ ထမင္းစားဖို႔ အသက္ရွင္တယ္ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ အသက္ရွင္ဖို႔ ထမင္းစားရတဲ့ဘဝကို လိုခ်င္ခဲ့မိတယ္ ၾကိဳးစားတယ္ ဒါေပမယ့္ ထမင္းစားဖို႔ အသက္ရွင္ေနရမွန္း တၿဖည္းၿဖည္း နားလည္လာတယ္...
ကၽြန္ေတာ္ ေၿပာင္းလဲသြားၿပီ လူဆိုတာကို နားလည္ေအာင္ မၾကိဳးစားေတာ့ဘူး ဦးတည္ခ်က္မရိွတဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက့္ ရပ္တည္ခ်က္မဲ့တာ သိပ္မဆန္းၾကယ္ပါဘူး ဘဝက ကၽြန္ေတာ္ကို ခပ္ပါးပါးေလး သင္ေပးခဲ့တာ နတၳိဆိုတဲ့ စကားလံုးတစ္လံုးကို...
ညေဝးၾကယ္။
No comments:
Post a Comment