အေဖ ေမြးေန႔မဂၤလာပါ။
http://www.youtube.com/watch?v=4eiFs9QxFcg&feature=related
ဒီစာအုပ္ကိုစာေရးဆရာႀကီး 'ေဖၿမင့္' ဘာသာၿပန္ထားၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။
“ အေဖ ” ကြ်န္ေတာ္
၄ႏွစ္သားတုန္းက ငါ႔ေဖေဖႀကီး ဘာမဆို လုပ္တတ္တယ္။
၅ႏွစ္… ငါ႔ေဖေဖႀကီး မသိတာ ဘာမွ မရွိဘူး။
၆ႏွစ္… ငါ႔အေဖက မင္းအေဖထက္ တတ္တယ္ကြ။
၈ႏွစ္… တို႔အေဖက အကုန္လံုးေတာ့လည္း အတိအက် မသိဘူး။
၁၀ႏွစ္… အေဖတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကနဲ႔ အခုနဲ႔ကတၿခားစီပဲ။
၁၂ႏွစ္… အင္း အဲဒါေတာ့ အေဖလည္းဘယ္သိပါ႔မလဲ ၊ သူက အသက္ႀကီးၿပီဆိုေတာ့ ကေလးတုန္းကအေႀကာင္းေတြ မမွတ္မိႏိုင္ေတာ့ဘူး။
၁၄ႏွစ္… အေဖေတာ့ ထည့္ေၿပာမေနနဲ႔ ၊ သူက ေရွးရုိးသမားႀကီး။
၂၁ႏွစ္… အဘိုးႀကီးလား…ထားပါ ၊ ေအာက္ေနၿပီ ၊ လံုး၀ေအာက္ေနၿပီ။
၂၅ႏွစ္… အေဖလည္း နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ သိတယ္ ၊ မသိလို႔လည္း မၿဖစ္ဘူးေလ ၊ လူႀကီးပဲဟာ။
၃၀ႏွစ္… အေဖကိုနည္းနည္းပါးပါး ေမးၿမန္းႀကည့္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ၊ ဘာပဲေၿပာေၿပာ သူက အေတြ႕အႀကံဳ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။
၃၅ႏွစ္… အေဖနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီးမွပဲ ဒီကိစၥအတြက္ငါတစ္ခုခုလုပ္ႏိုင္မယ္။
၄၀ႏွစ္… အေဖသာဆိုရင္ ဒီကိစၥ ဘယ္လို ေၿဖရွင္းမလဲ မသိဘူး ၊ အေဖက အေတြ႕အႀကံဳ စံုတယ္ ၊ အေၿမာ္အၿမင္လည္း ရွိတယ္။
၅၀ႏွစ္… ဒီကိစၥအခုေနသာ အေဖနဲ႔ တိုင္ပင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေပးရေပးရ ငါေပးပါတယ္။ အေဖ့အရည္အခ်င္းေတြ သူရွိတုန္းက ေကာင္းေကာင္း သတိမထားခဲ့မိတာ သိပ္ႏွေၿမာစရာေကာင္းတယ္ ၊ တကယ္ဆိုငါ အေဖ့ဆီက အမ်ားႀကီး ရလိုက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။
[မူရင္း။ ။ Ann Landers ၏ My Father When I Was…]
lynndepa.blogspot.com
ဖိနပ္မဲ့ေျခဖဝါးရဲ႕ အတၳဳပႊတၱိ
နားေထာင္စမ္းေဟ့
ခြမ္းကနဲ..ခြမ္းကနဲ ဓားထစ္သံေတြ
ထန္းကနဲ..ထန္းကနဲ ေဆာက္ရိုက္သံေတြ
ရြမ္းကနဲ..ရြမ္းကနဲ လႊတိုက္သံေတြ
အေဖဟာ အေဖာ္စံုတသိုက္နဲ႕
လႊတုိက္သစ္ခြဲ
ဗုန္း မဲဇာ ေတာင္သရက္
လက္ပံနဲ႕ ဒီဒူး
မနက္ျဖန္မနက္ ခရီးဦးအမီ “ပို႕ကုန္”
တုန္မတတ္တိုက္တဲ့ ေလထဲ
ခုံဖိနပ္ရိုက္ေနဆဲ..။
ခုတ္တဲ့ဓား
အသြားက တစ္ဖက္သြား
အျပားက လက္တစ္ဝါး
အလ်ားက ေယာက္်ားတစ္ေတာင္
ထြင္းတဲ့ေဆာက္ျပား
အသြားက တစ္ဖက္သြား
အျပားက လက္တစ္ဝါး
အလ်ားက ေယာက္်ားတစ္ဆုပ္
ဓားကို အားကုန္ေျမာက္
ေဆာက္ကုိ အားကုန္ထစ္
ေတာသစ္ရိုင္းေတြ
(မၾကာခင္)
ခုံဖိနပ္ျဖစ္ေစေရာ႕..။
ၾကည့္လိုက္စမ္းေဟ့
တစ္ဝမ္းတစ္ခါးအတြက္
ၾကက္ျခမ္း ရွားျဖဴ
ဖန္ခါး ငွက္ေပ်ာအူ
ေတာအထူထူမွာ တိုးရွာ
တစ္နပ္စာ တေလေလာက္ေတာ့
ပဒတ္္စာ အေရေသာက္နဲ႕ပဲ
အာသာေျဖာက္ခဲ့တဲ့ အေဖတို႕တေတြ..။
နင္းလိုက္စမ္းေဟ့
ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈေတြ တျဖစ္လဲ
မိသားစုအလြမ္းေတြ တျဖစ္လဲ
ေခၽြးစက္ေတြ တျဖစ္လဲ
ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ “ေရာင္းကုန္”
လူစံု အထပ္ထပ္
ျမဴမႈန္ မကပ္ဖို႕
ေျခစံုရပ္က
ေရႊခံုဖိနပ္ေပၚမွာ..။
အဲဒီ ခုံဖိနပ္ေတြေပါ့
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေက်ာင္းတက္စာအုပ္လည္းျဖစ္သြားရဲ႕
ထမင္းဟင္းလည္း ျဖစ္သြားရဲ႕
ဒီဇိုင္းစံု အဝတ္အစားလည္း ျဖစ္သြားရဲ႕
ကတၱီပါခံုျမင့္ဖိနပ္လည္း ျဖစ္သြားရဲ႕
(ေနာက္ဆံုး)
ရုပ္ရွင္ရံု အေမွာင္ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္မေလး အပ်င္းေျပဝါးတဲ့
ေနၾကာေစ့ေတာင္ ျဖစ္သြားေသး။
အေဖလား
လက္ဖဝါး အသားမာတက္
ေျခဖဝါး အသားမာတက္
သစ္သားရွာဖို႕ ေတာင္ေပၚတက္
ငွက္ဖ်ား တုန္တုန္တက္
တက္…တက္…တက္
တက္ခ်င္သေလာက္တက္စမ္း
တုန္တက္မတတ္ ခ်စ္တဲ့မိသားစုအတြက္
အသားမာကို ဖိနပ္လုပ္စီး
ေမတၱာခရီးဆက္…။
လင္းလက္ေဇာ္(ဥကၠံ)
No comments:
Post a Comment