လခြမ်းအဝါကို မြင်လို့
ကောင်းကင်ကို မမြင်လိုက်ဘူး။
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်
ရွာရိုးကိုးပေါက်ဝေးခဲ့တယ်။
ကောင်မလေးရေ ငါ့ရဲ့ အမေတစ်၀က်၊
ဆောင်းရာသီတစ်၀က်
ကောင်မလေးရေ ငါ့ကို ကယ်ပါ။
ငါ့ကို ကယ်တယ်လို့ပဲ သဘောမထားပဲ
ငါ့ကိုပဲ ကယ်ပါ
မင်းရဲ့အဖြူတစ်၀က်ရဲ့
အဖြူတစ်၀က်လောက် ငါ့ကို ဆွတ်ပေးပါ။
ရင်ဘတ်က ကြယ်ငွေ့တွေ
ဖြာကျလာတဲ့အထိ
ငါ ... ပွင့်ပစ်လိုက်ချင်လို့ပါ။ ။
တာရာမင်းဝေ
ကောင်းကင်ကို မမြင်လိုက်ဘူး။
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်
ရွာရိုးကိုးပေါက်ဝေးခဲ့တယ်။
ကောင်မလေးရေ ငါ့ရဲ့ အမေတစ်၀က်၊
ဆောင်းရာသီတစ်၀က်
ကောင်မလေးရေ ငါ့ကို ကယ်ပါ။
ငါ့ကို ကယ်တယ်လို့ပဲ သဘောမထားပဲ
ငါ့ကိုပဲ ကယ်ပါ
မင်းရဲ့အဖြူတစ်၀က်ရဲ့
အဖြူတစ်၀က်လောက် ငါ့ကို ဆွတ်ပေးပါ။
ရင်ဘတ်က ကြယ်ငွေ့တွေ
ဖြာကျလာတဲ့အထိ
ငါ ... ပွင့်ပစ်လိုက်ချင်လို့ပါ။ ။
တာရာမင်းဝေ
No comments:
Post a Comment