Thursday, September 8, 2011

ခပ္ညံ့ညံ့အေကာင္ ကၽြန္ေတာ္။



မွတ္တိုင္ ၃၀မွာ
အၿပံဳးကအေသၤေခ်
ေခါင္းစဥ္မဲ့တာက
အနႏၱ…
မခ်ိၿပံဳး၊မဲ့ၿပံဳးက
အေသၤေခ်မက…
၅ႏွစ္သားအၿပံဳးကို
ကၽြန္ေတာ္မၿပံဳးတက္ေတာ့သလို
မခ်ိၿပံဳး၊မဲ့ၿပံဳးလဲ
မၿပံဳးၿပခ်င္ေတာ့ဘူး အေမ…
ဒီလိုနဲ႔
ခပ္ညံ့ညံ့လူတစ္ေယာက္
မွတ္တိုင္တစ္ခုတိုးသြားတယ္
၃၁ တဲ့…။

4th Sep 2011
Sunday, 2:03pm.

September 8th အေဖ နဲ႔ အေမ ေက်းဇူးအသေခၤ်ပါ… ဘ၀ဆိုတာကို အသက္ ၃၀ထိ ေမွာက္လိုက္ လွန္လိုက္ အတည့္ၾကည့္လိုက္ ေဇာက္ထိုးဖတ္လိုက္ လံုးလည္ၿခာလည္လိုက္ရင္း… ဘဝဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ခဏခဏၿပန္ေမးေနရတဲ့ 
ခပ္ညံ့ညံ့အေကာင္ ကၽြန္ေတာ့္ေမြးတဲ့ေန႔...

I hope last time could I get frosty shade for me always be
Now I got shade already but it can’t champion to me
May be I am egotism.
Nyawaykyal.

ေအးခ်မ္းတဲ့ အရိပ္တစ္ခုမွာ ထာဝရခိုနားဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မက္ေတြ မက္ခဲ့ဖူးတယ္…
လက့္ေတြ႔မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အဲ့ဒီ့အရိပ္က ရပ္တည္ကာကြယ္ မေပးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး…
ကၽြန္ေတာ္ပဲ အတၱၾကီးခဲ့တာ ၿဖစ္မွာပါ။
ညေဝးၾကယ္။ ။

I AM THE KING OF MY KINGDOM!! : )
 
ဒီေန႔ကစၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီ အေမ..။

ငါသည္ ငါ၏ဘုရင္ျဖစ္၍
ငါသည္ ငါ၏ျပည္သူျဖစ္၏။
ငါ့ကိုငါက အုပ္ခ်ဳပ္၍
ငါ့အလုပ္ကိုငါလုပ္ရေပေတာ့မည္။
တာရာမင္းေဝ။ ။


အသက္တာ ၃၀ၿပည့္သြားတယ္ လူက ၃၀အေတြး မေတြးတက္ေသးဘူး
အရာရာ အရင္ကအတိုင္းပဲ မႏွစ္ကအတိုင္းပဲ အသက္တစ္ႏွစ္ၾကီးတာက လြဲလို႔..
ဒီအခ်ိန္ထိ အိပ္ေရးမက္တုန္း ပိုက္ဆံၿဖဳန္းေနတံုး ေနမေကာင္းရင္ ဂ်ီက်တက္ေနတံုး အရာရာကို ေဒါသၾကီးတက္ေနတံုး ေလာကဓံကို သီးမခံတက္တံုးေလ..
ကိုယ့္ေၿခေထာက္ေပၚ ခိုင္ခိုင္မာမာ မရပ္ခ်င္ေသးဘူး အမွီကိုအၿမဲ လိုအပ္ေနတံုး
မရိွတဲ့သူထက္ မသိတဲ့သူကခက္တယ္တဲ့ စကားပံု ေၿပာင္းလိုက္ခ်င္တယ္ မသိတဲ့သူထက္
သိၿပီးမၿပင္တဲ့သူ ပိုခက္တယ္လို႔..

လူအ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပါ့တီးေပါ့ဆ ညေနေပါ့
ၿပန္မလာတဲ့ ဖိနပ္ေလးအေၾကာင္းေတြးၿပီး
ခုထက္ထိ သူ႔ေၿခေထာက္ကို ေရေဆးေနတုန္း။
တာရာမင္းေဝ။ 

ညဏ္ရည္မမွီဘူး ေၿပာရေအာင္လဲ ကိုယ့္ဘာသာ မဟုတ္ဖူးဆိုတာ သိတယ္ IQ
ကသူမ်ားထက္ ေၿပးတယ္ မေၿပးတာက လူ.. ကိုယ့္ဘာသာ စိတ္ေမာမိတယ္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္မွန္း မသိေတာ့ပါဘူး..

အိမ္မွာေနရင္ လူပိုၾကီးမွန္းသိလို႔ အိမ္ၿပင္မွာေနတယ္ လူပိုကေန လူလိုၾကီး ၿဖစ္သြားတာပဲ
အဖတ္တင္တယ္ လူေဘးနားက ပိုတဲ့ လိုတဲ့ စာလံုးကို မၿဖဳတ္ခ်ႏိုင္ဘူး လူဆိုတာမလုပ္ၿပႏိုင္ေသးဘူး.. ငါမရိွရင္ မၿဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ အေၿခအေန မေရာက္ႏိုင္မွန္းသိပါတယ္ ငါဆိုတဲ့ အသိအမွတ္ေလးေတာ့ ရခ်င္ေပမယ့္ ဒီအခ်ိန္ထိ မၿဖစ္လာႏိုင္ဘူး...

ငါကြ.. ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို စိတ္ကူးမွာ အၾကိမ္တစ္ရာမက ေအာ္ခဲဘူးတယ္
လက္သီးဆုပ္ၿပီးေတာ့ I’m Champion ေပါ့ အၿပင္မွာေတာ့ တိုးတိုးေလးေတာင္
မေရရြတ္ရဲဘူး ရွက့္လို႔ပါ.. ကိုယ့္ဘာသာေတာင္ မကာကြယ္ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တာ 
သူမ်ားကို ဘယ္လို ေစာင့္ေရွာက္မလဲ ကာကြယ္ေပးႏိုင္မလဲ.. 

အေဖေၿပာသလို တက္သမွ်သင္တန္းေတြ နံရံကပ္ထားရင္ Wallpaper ဖိုးသပ္သာမယ္တဲ့.. အပြင့္သိပ္မကားပါနဲ႔တဲ့ သံုးလိုက္တဲ့ေငြေတြ ၿဖဳန္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ၂၇ႏွစ္ထိ.. ၿပီးေတာ့အိမ္ၿပင္ထြက္လာတယ္ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္က္ထဲနစ္သြားလိုက္တာ ၃၀ ေရာက္ေရာ ဒီအခ်ိန္မွ မၿပင္ရင္ ေနာက့္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အခြင့္အေရးမရိွေတာ့ဘူးေလ..

ကိုယ့္ဘာသာ ဗ်ဴဟာခင္းထားပါတယ္ လူနဲ႔စိတ္နဲ႔ တိုက့္ရမယ့္ စစ္ပြဲမွာ ရံႈးနိပ့္ရင္ ဘဝဆိုတာ မရွင္သန္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ ဘဝမွာ အေသၤေခ်ရံႈးခဲ့ေပမယ့္ ဒီတစ္ပြဲေတာ့ ႏိုင္ခ်င္ပါတယ္.. ဒီပြဲမွာအႏိုင္ရမွ ရပ္တည္ႏိုင္မွာပါ မွတ္တိုင္ ၃၀ၿပည့္ၿပီပဲ သေရေလာက့္ေတာ့ အနိပ့္ဆံုး ၾကိဳးစားတိုက္ရေတာ့မယ္...

ငါ့ရိပ္ျမံဳကို
႐ုပ္ပံုစာတမ္း
ဘာမွမကပ္တမ္း
လမ္းေဘးမွာ ျမက္ျဖင့္ေဆာက္မည္။
တာရာမင္းေဝ။

“ ၈၊စက္တင္ဘာ၊၂၀၁၁။ အသက္ ၃၀ ၿပည့္ အမွတ္တရ... ”

8th Sep' 11 I am 30 years already not Girl I am lady already!! :(