ေမေမ ေခ်ာက္ထဲၿပဳတ္က်သြားတာ မဟုတ္ဖူး ေခ်ာက္မွန္းသိရဲ႕နဲ႕ ခုန္ခ်လိုက္တာပါ ခုေတာ့ေနာက္က်သြားၿပီ ၿပန္တက္ဖို႔ မလြယ္ေတာ့သလို ၿပန္တက္ဖို႔မစဥ္းစားခဲ့ပါဘူး .. ။ ကၽြန္ေတာ္နစ္မြန္းေနၿပီဗ်ာ .. ။
ၾကက္ဥအစရွာမရသလို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲ အစရွာမရဘူးေမေမ ဘာၿဖစ္လို႔ သံေယာဇဥ္ ၿဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး အဆံုးသတ္ဖို႔လဲ မလြယ္ကူဘူးေမေမ ကၽြန္ေတာ္မခံစားႏိုင္ဘူးကြာ .. ။
ေခါင္းတစ္ခုလံုး အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ ၿဖစ္ေနသလို ခံစားေနရတယ္ အေတြးေတြ ခ်ာခ်ာလည္ေနတယ္ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အသိကရင္ကို ထိုးႏွက္ေနတယ္ ရပ္သင့္ၿပီလို႔ သတိေပးေနတယ္ ေမေမ ကၽြန္ေတာ့္နာက်င္ေနၿပီ .. ။
တခုခုဆိုတာ နားလည္တယ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ႏွိပ္စက္မိေနတယ္ ေရွ႕ဆက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ေသမယ္ထင္တယ္ ခံစားလြယ္လြန္းလို႔ ႏွလံုးသားမွာ ဒဏ္ရာရေနၿပီ ၾကာရင္သူအလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ မေသခ်ာေတာ့ဘူး .. ။
ကၽြန္ေတာ္ထားခဲ့ရမယ္ ထင္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ အရာအားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္သိေနတယ္ တခုခုဆိုတာကို .. ။တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကလူတစ္ေယာက္ကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစႏိုင္လား .. ။မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ အခ်ိန္ကဘာမွမလုပ္ခဲ့ပါဘူး ခံစားခ်က္ကသာ ကၽြန္ေတာ့္ကို နစ္မြန္းေစတာ .. ။
ေတာ္ၿပီကြာ ဘာမွမေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ထိ ရူးရတာလဲ မေမးပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္မွာ အေၿဖမရိွဘူး သိလဲမသိခ်င္ဘူး အသိမရိွတာမဟုတ္ဘူး ခံစားခ်က္က အသိဆိုတာကို အႏိုင္ယူသြားတာ .. ။
ေခ်ာက္မွန္းသိရဲ႕နဲ႔ ခုန္ခ်လိုက္တာပဲ ေမေမစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က လူမိုက္ေလ ေရႊဘုန္းလူကဗ်ာလိုေပါ့
“ ၿခၤေသ့နဲ႔ဘယ္လိုတိုက္တိုက္
ဘီလူးနဲ႔ဘယ္လိုကိုက္ကိုက္
ခ်စ္မိသူေလာက့္ေတာ့
ဘယ္သူမွလူမိုက္မမည္ ။ ”
ကၽြန္ေတာ္လဲ လူမိုက္ပဲေပါ့ ေမေမ .. ။
